Τίμια λείψανα, Εικόνες και Σταυροί στον... Διεθνή Διαστημικό Σταθμό! *** Επιστήμη και Θεός *** Η Aθεΐα ενάντια στην Eπιστήμη *** Η Θρησκεία του Αθεϊσμού *** Είμαι Άθεος πειράζει; *** Τα στάδια του Αθεϊσμού *** Η προέλευση των άθεων *** Μια σύγχρονη άποψη για την ψυχολογία του άθεου; *** Ο Έλληνας άθεος ροκάς, που έγινε ιεραπόστολος στην Αφρική *** Ελληνικό Αθεϊστικό blogroll *** Η μεταστροφή ενός διάσημου αθέου *** Αθεϊσμός: ασέβεια ή εγωϊσμός; *** Διάγνωση του φαινομένου της σύγχρονης αθεΐας *** Το τέλος ενός άθεου *** Απάντηση στο ότι δεν υπάρχει Θεός *** Επιστήμη και θρησκεία *** Η ευγνωμοσύνη μας προς τους άθεους *** Πώς δικαιολογούνται τα εγκλήματα τού Αθεϊσμού κατά τον Ντόκινς *** Παράλογος ζήλος αθεϊστών *** Αθεϊσμός και Αντιχριστιανισμός *** Θαύματα σε άλλες θρησκείες *** Εισαγωγή στην "ψυχολογία του Αθεϊσμού" *** Ορθόδοξη πίστη και Φυσικές επιστήμες *** Επιστημονικά ντοκουμέντα που επιβεβαιώνουν το Χριστιανισμό *** Υλισμός *** Αντιχριστιανική λογική *** Η δύναμη της πίστης και η αδυναμία της απιστίας *** Η υπερηφάνεια μητέρα της αθεΐας *** Η συγγραφική ασυνέπεια των άθεων Εξελικτών *** Η επιστήμη μπροστά στη Σταύρωση και την Ανάσταση του Χριστού *** Τέλειος Θεός με ατελή κόσμο; *** Η Αυταπάτη του Dawkins *** Βρετανικό δικαστήριο ραπίζει την αθεϊστική καταπίεση
“Η σιγή σε θέματα πίστεως είναι τρίτο είδος αθεΐας μετά από την άρνηση του Θεού και την απόρριψη του Ιησού Χριστού”
Άγιος Γρηγόριος Παλαμάς


Αγαπητοί μου φίλοι καλώς ήρθατε στο νέο Ελληνικό και Ορθόδοξο Χριστιανικό blog που έχει ως κύριο σκοπό του να φανερώσει το αληθινό πρόσωπο του αθεϊσμού και όχι αυτό που – πολλές φορές δυστυχώς εν αγνοία τους – ορισμένοι άπιστοι μέσα στην ιστορία αλλά και σήμερα, προσπαθούν με φανατισμό να προωθήσουν.

Ενημερωθείτε στις σελίδες μας για τα αίτια που την προκαλούν, τις τακτικές, τα καταστρεπτικά αποτελέσματα που επιφέρει στον άνθρωπο κ.ά.

Προφυλαχτείτε σωστά με αγάπη, ευγένεια, ταπείνωση αλλά και ορθόδοξο ζήλο από πλανεμένες ξενόφερτες θεωρίες που σκοπό έχουν να κλονίσουν την πίστη μας αλλά κυρίως όσων ανθρώπων δεν γνωρίζουν, στον Ένα και Αληθινό Θεό, τον Κύριο ημών Ιησού Χριστό και να παρασύρουν τον άνθρωπο στην απώλεια. Προφυλαχτείτε από τις δήθεν μη κερδοσκοπικές αθεϊστικές - αιρετικές οργανώσεις που δρουν ανά τον κόσμο και από ανθρώπους που “ἔρχονται πρὸς ὑμᾶς ἐν ἐνδύμασιν προβάτων ἔσωθεν δὲ εἰσιν λύκοι ἅρπαγες” με την συνεχή μελέτη της πίστης μας και την αληθινή – γνήσια εν Χριστώ ζωή.

Ο καλός Θεός να βοηθά συνεχώς την Ελλάδα μας ιδιαίτερα αυτές τις δύσκολες στιγμές και όλο τον κόσμο Του

  • ΠΡΩΤΟΙ ΣΤΗΝ ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ

  • ΠΙΣΤΗ ΣΤΟ ΘΕΟ ΔΗΛΩΝΟΥΝ ΟΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟΙ ΓΙΑΤΡΟΙ ΣΤΙΣ Η.Π.Α.

  • Ο ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΕΦΡΑΙΜ ΚΑΙ Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΣΤΗΝ ΑΡΙΖΟΝΑ

  • ΝΙΚΟΣ ΚΟΥΡΚΟΥΛΗΣ: ΠΩΣ ΑΛΛΑΞΕ Η ΖΩΗ ΤΟΥ ΣΤΟ ΑΓΙΟ ΟΡΟΣ

  • ΠΙΣΤΟΙ ΣΤΟ ΘΕΣΜΟ ΤΟΥ ΓΑΜΟΥ ΠΑΡΑΜΕΝΟΥΝ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ

  • "ΑΘΕΪΑ" ΚΑΙ ΑΡΕΤΗ

  • Η ΓΝΩΜΗ ΜΕΓΑΛΩΝ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΩΝ ΓΙΑ ΤΟ ΘΕΟ ΚΑΙ ΤΟ ΣΥΜΠΑΝ

  • Η ΠΡΟΣΦΟΡΑ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ

  • ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΠΑΪΣΙΟΣ: ΟΤΑΝ Η ΠΙΣΤΗ ΚΛΟΝΙΖΕΤΑΙ

  • Η ΜΕΤΑΣΤΡΟΦΗ ΕΝΟΣ ΔΙΑΣΗΜΟΥ ΑΘΕΟΥ

  • Η ΥΠΕΡΗΦΑΝΕΙΑ ΜΗΤΕΡΑ ΤΗΣ ΑΘΕΪΑΣ

Τετάρτη 9 Ιουνίου 2010

Το τέλος ενός άθεου …

 
 

Ορισμένες φορές, είμαστε βιαστικοί στην κρίση μας για τους άλλους. Θεωρούμε πως εύκολα μπορούμε να κατηγοριοποιούμε ανθρώπους, και να αποφασίζουμε ποιος σώζεται και ποιος όχι. Όμως η κρίση του Θεού είναι πολύ διαφορετική από την δική μας.
 

Ερώτηση από το ακροατήριο: «Είναι αλήθεια ότι ο Ραφαηλίδης πέθανε μετανοημένος;»

Η απάντηση του π. Γ.Δ. Μεταλληνού:
Μακάρι να πεθάνω κι εγώ έτσι! Εδώ, τώρα, θα απαντηθεί το «Πού βρίσκεται ο Χριστιανισμός;» του πρώτου ερωτήματος.
Το πού φθάνει ο κάθε άνθρωπος ο Θεός το ξέρει. Γι’ αυτό, όταν κοιμηθεί ο άνθρωπος, από τα λείψανα αναγνωρίζουμε τη κατάστασή του. Τον Κωλέττη τον ξέθαψαν και βρομούσε τόσο πολύ που έπεφτε λιπόθυμος ο κόσμος. Ήταν τυμπανιαίος δε - κι όχι λείψανο που ευωδιάζει - κι απομακρύνονταν όλοι από τη βρόμα. Και φέρανε τον μητροπολίτη Αθηνών, ο οποίος διάβασε ευχή στο λείψανο - ο μητροπολίτης πήγε να πάθει συγκοπή! - κι αμέσως διαλύεται το λείψανο.

Τώρα θα σας πώ και για τον Ραφαηλίδη. Εγώ ξέρω ότι ζήτησε να κηδευτεί. Του έστειλα τον μητροπολίτη Ναυπάκτου και διόμιση - τρείς ώρες μιλούσαν σαν εξομολόγηση και από ‘κεί και πέρα ο Θεός ξέρει τι έγινε. Διότι εκεί που έζησε αυτός είναι πολύ δύσκολο να κάνεις μετάνοια εντυπωσιακή. Δεν ξέρουμε κατά πόσο οι εντυπωσιακές μετάνοιες είναι πραγματικές μετάνοιες και κατά πόσον είναι φιγούρα και επιφάνεια. Γι’ αυτό, μη λέμε ποτέ «Είπε ο Μεταλληνός, πώς πέθανε ο Ραφαηλίδης». Μ’ εμάς τί θα γίνει, όταν έλθει η ώρα μας; Πώς θα φύγουμε από το κόσμο; «Χριστιανά τα τέλη της ζωής ημών, ανώδυνα, ανεπαίσχυντα, ειρηνικά», σε κάθε ακολουθία λέμε δέκα φορές αυτό το πράγμα -και παραπάνω. Δεν είναι τυχαίο

Πού βρίσκεται ο Χριστιανισμός; Ο ίδιος ο Ραφαηλίδης πήρε ένα μάθημα γιατί με ήθελε εμένα για να χτυπάει συνεχώς παπάδες και δεσποτάδες. Εμένα όμως μου συμπεριεφέρετο με ευγενικό τρόπο, αλλά ήθελε η παρουσία μου και μόνο να του δίνει αφορμή για να κάνει το κατηγορητήριο. Γιατί;

Μετά από ένα - δυο χρόνια από τους διαλόγους αυτούς μαλώνει με τον Ευαγγελάτο στο ΣΚΑΪ, τότε. Και του λέει του Ευαγγελάτου: «Βρε παιδιά, μου χρωστάτε πάνω από ένα εκατομμύριο δρχ.», μιλούμε για τα τέλη του ’ 80 με αρχές του ’ 90. «Δεν με καλείτε εδώ πέρα για να προκαλώ καβγάδες και να έχετε τηλεθέαση; Μου ‘πατε ότι θα μου δίνετε 20.000 δρχ. για κάθε καβγά». Το ‘λεγε αστεία, αλλά ήταν πραγματικότητα. Και του λέει ο Ευαγγελάτος, γελώντας, «Θα φροντίσω να τα πάρεις». Αυτός ήταν ο ρόλος του Ραφαηλίδη. Θα μου πείτε: «κακώς»! Εντάξει! Αλλά έτσι έμαθε ο άνθρωπος! Θα τον διορθώσω εγώ σε μία μέρα; Σημασία έχει πώς θα φτάσει να καταλάβει αυτό που κάνει.

Αυτό το έφερε ο Θεός ως εξής: τότε στον ΑΝΤ1 είχε πάει ο Μάκης Τριανταφυλλόπουλος. Με παίρνει τηλέφωνο και μου λέει: «Παπα-Γιώργη, ο Ραφαηλίδης μου ζήτησε την Πέμπτη να κάνουμε μία εκπομπή οι τρείς μας. Εγώ συντονιστής, ο Ραφαηλίδης από' δώ κι εσύ από' κεί». «Τί εκπομπή θα είναι αυτή;», λέω. «Ο Ραφαηλίδης θέλει να εξομολογηθεί δημόσια». «Αφού θέλει, εντάξει», λέω. Πήγα λοιπόν και μάλιστα κάθε φορά που συναντιόμουν με τον Ραφαηλίδη είχα ένα φόβο. Προσευχόμουν περισσότερο! Έλεγα «Χριστέ μου, δώσε μου δύναμη, όχι να τον κατατροπώσω, αλλά αυτό που θα του πώ να πιάσει». Εμένα δεν μ' ένοιαζε να τον «νικήσω»! Άμα τον «νικούσα» μήπως θα' περνα αύξηση μισθού...;; Συγγνώμη, είμαι ο τελευταίος. Αλλά με τη Χάρη του Θεού αγωνίζομαι να φύγω από τον φαρισαϊκό Χριστιανισμό της επίδειξης. Περνάς μπροστά από ένα ναό λ.χ. και μία κυρία έκαμνε μεγάλο σταυρό. Διάβαζε από σωματείο κάποιο φυλλάδιο και μου λέει «Πάτερ, δεν κάνετε καλά το σταυρό σας». Λέω «Γιατί; Σταυρός δεν είναι;». «Μεγάλος σταυρός πρέπει να είναι». «Μεγάλους σταυρούς κάνουν οι Φαρισαίοι», της λέω. Επειδή εγώ δεν είμαι Φαρισαίος και δεν θέλω να με δεί ο κόσμος. Κάνω το σταυρό κι άν μπορώ και κάτω από το ράσο.

Τί είπε, λοιπόν, ο Ραφαηλίδης; Διηγήθηκε τη ζωή του. Ο Ραφαηλίδης είχε γεννηθεί γύρω στο 1930, άρα ήταν 13 ετών όταν άρχισε ο εμφύλιος, κ.τ.λ.. Ο πατέρας του ήταν καθηγητής φιλόλογος, αλλά κομμουνιστής, εντεταγμένος στο ΚΚ. Και η μάνα του δασκάλα ή καθηγήτρια -νομίζω δασκάλα. Και είχαν έξι παιδιά. Τον συλλαμβάνουν τον πατέρα Ραφαηλίδη και τον κλείνουν στη φυλακή, ως κομμουνιστή. Την απολύσαν και τη μάνα του κι άρχισε να πλένει σπίτια, να καθαρίζει σπίτια. Αλλά είχε τα παιδιά. Αυτός ήταν ο πρώτος, μαζί με αδελφούς και αδελφές (έχω γνωρίσει 2-3) που κατεβαίνανε στα 2 και 3 ετών παιδιά. Τί να κάνει; Ο παπάς του χωριού -κάπου έξω από τη Κοζάνη- με τη παπαδιά του είχαν έξι παιδάκια. Και της λέει ο παπάς, χωρίς να φοβηθεί (αιωνία του η μνήμη! Άν ζεί ο Θεός να τον έχει καλά!) ότι θα γίνει μίασμα, ότι έχει «τα φίδια του κομμουνισμού» στο σπίτι του, μαζεύει τη μάνα του Ραφαηλίδη και τα έξι παιδιά και λέει: «Έξι έχω εγώ και έξι, δώδεκα, μου στέλνει ο Θεός». Για να μπορέσει εκείνη να δουλέψει. Και 3-4 χρόνια, όσο κράτησε ο εμφύλιος πόλεμος, τα παιδιά του καθηγητού Ραφαηλίδη, ήταν στο σπίτι του παπά και μεγαλώσανε με τον παπά.

Και μου λέει: «Άχ παπα-Γιώργη!» κι άρχισε να δακρύζει ο Ραφαηλίδης. Θεός σχωρέσ’ τον! «Δεν θα ξεχάσω ποτέ εκείνον τον παπά!». Οπότε, λέω μέσα μου, «Ήλθε η ώρα». Του λέω, «Κύριε Ραφαηλίδη, με συγκλονίσατε, πραγματικά, με τη στάση αυτού του παπά να μη φοβάται ότι θα τον δουν - ο δεσπότης πρώτα- κομμουνιστή! Το δεύτερο το οποίο με ενθουσιάζει, είναι ότι ψάχνετε συχνά να βρείτε Ορθοδοξία. Να η Ορθοδοξία! Αυτή είναι η Ορθοδοξία! Ψάχνετε να βρείτε δεσποτάδες και παπάδες...! Αυτός, είναι ο παπάς ο ορθόδοξος!». «Έχεις δίκιο», μου λέει. Μέσα μου έλεγα, «Δόξα Σοι Κύριε, δόξα Σοι!». Τρία χρόνια κουβεντιάζαμε, μαλώναμε κι εκείνη τη στιγμή μου λέει «έχεις δίκιο».

Και μετά μου παρουσίασε ένα καθηγητή του, παπά ή αρχιμανδρίτη, ο οποίος έπαιρνε παιδιά για να «κάνει» ό,τι κάνει, και στο Ραφαηλίδη είχε δώσει φωτογραφική μηχανή (δεν είχανε φιλμ τότε) για να φωτογραφίζει τις πόζες αυτές. Και μου λέει «Τον είδα στο δρόμο και τον έβρισα». Λέω «Καλά του ‘καμες». «Δεν είναι αμαρτία;». «Όχι, γιατί αφού δεν έχει εκείνος συνείδηση να βγάλει το ράσο και να πάει στο μοναστήρι ως μοναχός αρχιμανδρίτης, καλά του έκανες (και στο δρόμο να του το λέμε!)». Αν έχω αποδείξεις, βέβαια! Και μετά πήγαμε σε άλλες συζητήσεις του ιδίου θέματος.

Σας το λέω: εξομολογήθηκε δημόσια ο Ραφαηλίδης! Και του λέω: «Να η Ορθοδοξία».

Ήταν κι ένα άλλο, μετά από λίγο καιρό. Δεν ξέρω άν θυμάστε ένα γεροντάκι που είναι στο Μοναστηράκι, ο π. Σωφρόνιος, ο οποίος και μόνο με τη μορφή του σου δείχνει ποιος είναι, ο άνθρωπος! Ο Θεός ξέρει, αλλά η μορφή του σε καθηλώνει αμέσως. Και είχαμε κάποια εκπομπή με τα σκάνδαλα των Κυθήρων. Όλη η παρέα εκεί πέρα κι ο Τριανταφυλλόπουλος πρώτος, έλεγε «Να, οι παπάδες, κ.τ.λ.»., να μη νομίζετε ότι πάω τυχαίως, μου είχε πει βέβαια αυτός πριν «Έλα να μιλήσουμε για τα σκάνδαλα των Κυθήρων». Και του λέω «Σε παρακαλώ, θα έλθω, αλλά θα έχουμε κι ένα παράδειγμα σωστού παπά, σωστού κληρικού». Να μή μήνει το δηλητήριο, μόνο! Οπότε, μου λέει «Θα σε ικανοποιήσω, σ' το υπόσχομαι». Και πήγα επειδή μου το υποσχέθηκε. Κι έστειλε ένα δημοσιογράφο στο π. Σοφρώνιο και του πήρε συνέντευξη. Και μόλις μιλούσε για τη νεολαία ο π. Σοφρώνιος, για τη κατάσταση του κόσμου και της νεολαίας, έτρεχαν κρουνιδόν τα δάκρυα, αβίαστα, δάκρυα χριστιανικά, μετανοίας κι όχι επιδείξεως! Οπότε πετάγεται ο Ραφαηλίδης στο ημίφως -όταν βλέπαμε κι εμείς το φίλμ- και λέει «Ά, παπα-Γιώργη, αυτός είναι παπάς!». Και πάλι του λέω: «Αυτή είναι η Ορθοδοξία κ Ραφαηλίδη. Όταν μιλείτε για Ορθοδοξία, μή πάτε σε μένα και σε Αρχιεπισκόπους. Να πάτε σ' αυτό το παππούλη». Να, λοιπόν, πώς γίνεται αυτή η συνάντηση.

Μίλησα μεν για το Ραφαηλίδη, για να δείτε ότι σε τέτοιες στιγμές πέθανε αλλά και από την άλλη τη πλευρά, για να σας πώ: «1 Μὴ κρίνετε, ἵνα μὴ κριθῆτε·» (Ματθ. ζ΄/7, 1). Και «24 μὴ κρίνετε κατ' ὄψιν, ἀλλὰ τὴν δικαίαν κρίσιν κρίνατε» (Ιω. ζ΄/7, 24), λόγια του Χριστού μας. Δηλαδή, μην ασχολούμεθα με τους άλλους τόσο. Άς ασχοληθούμε με τον εαυτό μας.

«Κύριε, ούτος δε τί;» (Ιω. κα΄/21, 21). «Σταμάτα, Πέτρε! Τί σε νοιάζει;». Δεν το λέει έτσι ακριβώς αλλά με τα λόγια Του είναι, σαν να του λέει ο Χριστός, «αστόχησες, έριξες κούφια σφαίρα».

Πηγή:  Απόσπασμα από ομιλία του π. Γ.Δ. Μεταλληνού, Κοσμήτορα της Θεολ. Σχολής του Πανεπ. Αθηνών, Στην Εκκλησία του Αγ. Αντύπα, στο Γουδί, στις 13-10-05

2 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Αγαπητοί αδελφοί, καλό είναι να βάζετε και την πηγή / ιστοσελίδα...κάποιοι αδελφοί μας κοπίασαν να φτιάξουν την απομαγνητοφώνησηα αυτή ώστε να την απολαύσουμε: http://www.oodegr.com/oode/a8eismos/psyxologia/rafailidis1.htm

Ορθόδοξος είπε...

Φυσικά, απλά δεν θυμάμαι εάν είδα το θέμα στη δική σας σελίδα γιατί πάντα όταν αναδημοσιεύω κάτι από εσάς, βάζω σύνδεσμο.

Τελευταίες δημοσιεύσεις






http://www.facebookloginhut.com/facebook-login/